| تبلیغات | X | |
کامپوزیت دانه درشت یا ماکروفیل
دانه درشت یا ماکروفیل اولین نوع کامپوزیت دندانی بود که وارد بازار شد. این نوع کامپوزیت دارای ذراتی است که اندازه آنها بین 10 تا 50 میکرومتر است. این ذرات بزرگ از نظر مقاومت بسیار عالی هستند اما زیبایی آنها برای ترمیم دندان چندان مطلوب نیست. پرداخت این مواد دشوار است. مشکلات پولیش کامپوزیت ماکروفیل به دلیل ذرات درشت پرکننده است که برخی از آنها آنقدر بزرگ هستند که وقتی یک دانه از ماتریکس رزین ماده جدا می شود با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است. اگرچه امروزه از کامپوزیت درشت استفاده چندانی نمی شود، اما هنوز هم ممکن است آن را در برخی از ترمیم ها، به ویژه ترمیم های قدیمی تر، مشاهده کنید.
کامپوزیت دانه درشت یا ماکروفیل
دانه درشت یا ماکروفیل اولین نوع کامپوزیت دندانی بود که وارد بازار شد. این نوع کامپوزیت دارای ذراتی است که اندازه آنها بین 10 تا 50 میکرومتر است. این ذرات بزرگ از نظر مقاومت بسیار عالی هستند اما زیبایی آنها برای ترمیم دندان چندان مطلوب نیست. پرداخت این مواد دشوار است. مشکلات پولیش کامپوزیت ماکروفیل به دلیل ذرات درشت پرکننده است که برخی از آنها آنقدر بزرگ هستند که وقتی یک دانه از ماتریکس رزین ماده جدا می شود با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است. اگرچه امروزه از کامپوزیت درشت استفاده چندانی نمی شود، اما هنوز هم ممکن است آن را در برخی از ترمیم ها، به ویژه ترمیم های قدیمی تر، مشاهده کنید.
کامپوزیت دانه ریز یا میکروفیل
این نوع کامپوزیت اولین بار در اواخر دهه هفتاد وارد بازار شد. دانه های کامپوزیتی ریزدانه اندازه ای کمتر از 100 نانومتر دارند. کامپوزیت ریزدانه قابلیت پرداخت بهتر و زیبایی بیشتری نسبت به کامپوزیت درشت دانه دارد اما از نظر استحکام ضعیف تر از آن است. کامپوزیت میکروفیل به اندازه کافی قوی نیست که بتواند فشار شدید فک در پشت دهان را تحمل کند. دو نوع میکروفیل موجود در بازار هلیومولار و رنامل هستند.
هیبرید کامپوزیت یا مخلوط، میکروهیبرید و نانوهیبرید
این نوع ونیرهای کامپوزیت هم استحکام و مقاومت کامپوزیت های درشت دانه را دارند و هم توانایی پولیش دانه های ریز را دارند. این مواد حاوی مخلوطی از دانه هایی با اندازه بین 10 تا 50 میکرومتر و همچنین دانه هایی با اندازه 40 نانومتر هستند.
نانو کامپوزیت
جدیدترین نسل کامپوزیت دندان، نانوکامپوزیت است که حاوی ذرات 20 نانومتری است. ویژگی منحصر به فرد نانوکامپوزیت این است که گروهی از دانه ها با هم یک نانوخوشه یا نانوخوشه را تشکیل می دهند. این طرح باعث می شود که دانه های کوچکتر در کنار هم قرار گیرند و از نظر استحکام و مقاومت مانند دانه های درشت عمل کنند. در نتیجه استحکام کامپوزیت افزایش می یابد و در برابر سایش مقاوم می شود. از طرفی به دلیل ریز بودن دانه ها از قابلیت پرداخت بالایی برخوردار است.
چه عواملی باعث افزایش دوام ترمیم های کامپوزیت دندان می شود؟
مقاومت فشاری
مقاومت مواد در برابر شکست تحت فشار یک ویژگی مهم در دوام و طول عمر ترمیم است. این موضوع در ترمیم پشت دهان اهمیت ویژه ای دارد.
توانایی انطباق و دستکاری
نحوه تناسب ترمیم با دیواره دندان در موفقیت درمان مهم است. مشاهده نتایج ترمیم در رادیوگرافی به شما کمک می کند تا بدانید که چقدر خوب انجام شده است. کار بر روی ترمیم برای رسیدن به بهترین نتیجه، زیبایی و طول عمر ترمیم را افزایش می دهد.
شفافیت
شفافیت ترمیم باعث می شود دندان طبیعی تر به نظر برسد. ترمیم های حجیم و ضخیم باید نیمه شفاف باشند تا نور مورد استفاده برای سخت شدن مواد (لایت کیور) به عمق خود برسد. بسته به اهمیت زیبایی شناختی ترمیم دندان و موقعیت آن در دهان، کار روی شفافیت ترمیم انجام می شود.
ویسکوزیته
ویسکوزیته به این معناست که کامپوزیت چقدر می تواند جریان داشته باشد تا بتواند عیوب دندان را به خوبی پر کند و با سطوح مختلف دندان تماس پیدا کند.
نرخ انقباض
این عامل طول عمر کامپوزیت را محدود می کند. کامپوزیت در طی فرآیند پلیمریزاسیون منقبض می شود. این امر باعث می شود لبه های ترمیم به خوبی مهر و موم نشده و احتمال نفوذ ذرات و باکتری ها و ایجاد پوسیدگی دندان در این نواحی و همچنین لکه دار شدن دندان افزایش می یابد.